Wierzby – drzewa ogrodowe

Rośnie podobnie jak katalpa, osiąga do 3 – 4 metrów wysokości, wytwarza zazwyczaj szeroką, luźną koronę, osadzoną na krótkim i masywnym pniu. Rośnie szybko, szczególnie w młodości i zazwyczaj w wieku kilku lat osiąga prawie końcowe rozmiary, potem rośnie bardzo wolno. Roślina kwitnie bardzo ozdobnie, posiada duże kwiatostany złożone z kwiatów typowych dla surmii, mają one jednak zabarwienie lekko różowawe, płatki kwiatów są dodatkowo mocno pofalowane na brzegach.  Równie dużą ozdobą co kwiaty są w przypadku chitalpy także liście – zaostrzone na szczycie, mocno podłużne, bardzo podobne do liści wierzby wiciowej, mają kolor ciemnozielony. Uważa się, że chitalpa ma niewystarczającą mrozoodporność jak na warunki polskich zim, jest to jednak roślina skrajnie rzadka i zbyt mało osób w Polsce do tej pory próbowało uprawy chitalpy. Aktualnie jednak coraz częściej pojawiają się głosy, że chitalpę można uprawiać bez przeszkód a mrozoodporność jest taka jak dla surmii – okrywać należy jedynie małe sadzonki, szczególnie w zimnych regionach kraju. W ogrodzie może pełnić rolę solitera, rosnąc na wyeksponowanym miejscu – wiosną oraz latem będzie przyciągać pokrojem, niespotykanymi liśćmi oraz kwiatami, z kolei zimą uwagę zwróci z pewnością rzadki i nieregularny układ gałęzi.  W małych ogrodach może również spełniać pożyteczną rolę, wymiary tego drzewa predestynują je nawet do sadzenia od frontowej strony domu, przy jego najbliższym sąsiedztwie. Z pewnością jest to bardzo rzadkie drzewo, ale w żadnym wypadku nie powinni sadzić go tylko kolekcjonerzy oraz botanicy! Chitalpa swoim urokiem zaczaruje każdego kto pozwoli jej rozwinąć się w swoim ogrodzie.

Cenna odmiana, której pędy przewieszają się, a obsypana jest srebrzysto-niebieskawymi, błyszczącymi liśćmi, ma lekko asymetryczna koronę. Wierzby szczepione osiągają niewielkie rozmiary ('miniatury') dlatego doskonale nadają się do sadzenia nawet w bardzo małych ogrodach. Miniaturowe wierzby są najczęściej szczepione na grubych pędach gatunków silnie rosnących. Wysokość pnia dobrana jest do siły i charakteru wzrostu poszczególnych odmian. Dekoracyjność wierzb miniaturowych jest wielostronna: pokrój korony, kształt, wielkość i barwa liści oraz pędów, a przede wszystkim wiosenne kwiatostany 'kotki'. 'Kotki'- kwiaty męskie, zależnie od odmiany są srebrzyste, pomarańczowe, czerwone, czarne, a w czasie kwitnienia żółte. Kwiaty dostarczają pyłku i nektaru. Wierzby wymagają corocznego silnego przycięcia po przekwitnięciu, dobrze się zagęszczają i można z nich formować różne fantazyjne kształty. Rosną na każdej glebie, byle wilgotnej i słonecznym stanowisku. Odporne na niskie temperatury. Toleruje upał i silne wiatry. Pięknie wyglądają sadzone pojedynczo lub w grupach, w pobliżu zbiorników wodnych, jak i ogrodach skalnych. Odporny na niskie temperatury. Toleruje upał i silne wiatry. Można również uprawiać je w pojemnikach, wykorzystując do dekoracji tarasów czy balkonów.

To uroczy krzew szczepiony na pniu, który po zaszczepieniu przybiera formę niewielkiego drzewka o płaczącym charakterze. Jego atrakcyjność podkreślają piękne, czerwonawe pędy, które nadają mu wyjątkowy wygląd, szczególnie w zimie. Liście są zielone z lekkim odcieniem różu, a już w marcu pojawiają się na nim przepiękne, puszyste bazie, zapowiadające nadejście wiosny. Ten krzew ładnie kontrastuje w kompozycjach z roślinami o ciemniejszym ubarwieniu. Doskonale sprawdza się w ogrodach skalnych, rabatach czy jako ozdoba przydomowego ogródka. Dzięki odpowiedniemu przycinaniu można go dostosować do własnych preferencji lub wymogów otoczenia.
Wierzba INTEGRA 'Pendula' jest odporna na mróz, najlepiej rośnie na miejscach nasłonecznionych lub lekko zacienionych. Preferuje nieco większą wilgotność gleby, ale dobrze radzi sobie także na przeciętnej glebie ogrodniczej o umiarkowanej wilgotności. Szczególnie dobrze rośnie w okolicach oczek wodnych lub niewielkich strumieni.

Bardzo ciekawy gatunek wierzby, bardzo różniący się od spotkanych w Polsce wierzb. Posiada bardzo duże, dochodzące do 20 cm liście, ciemnozielone, lekko błyszczące. Pędy grube, młode przyrosty ciemnoczerwone, starsze brązowawe i jaśniejsze. Krzew ma pokrój lekko wzniesiony, dorasta w Polsce do 1, 5 – 3 metrów, preferuje stanowiska bardzo wilgotne i słoneczne do półcienistych. Roślina ta jest w pełni mrozoodporna ale dla bezpieczeństwa lepiej sadzić ją w miejscach osłoniętych od zimowych wiatrów. W ogrodzie wspaniale będzie wyglądać w pobliżu zbiorników wodnych, z którymi właściwie wszystkie wierzby związane są nierozerwalnie. Jest to niewątpliwie roślinna ciekawostka, jej duże a właściwie ogromne jak na wierzbę liście mogą nas nieco zmylić – właściwie rozrośnięty krzew z odległości kilku metrów może wyglądać na jakąś odmianę rododendrona lub azalii. Wierzba ta polecana jest dla kolekcjonerów, choć nie sprawi praktycznie żadnej trudności w uprawie nawet młodym adeptom ogrodnictwa. Wierzbę tę warto mocno ciąć co jakiś czas, wypuszczać będzie wtedy młode, silne pędy ze znacznie większymi liśćmi niż rośliny niecięte.

Posiada długie, wąskie, zielonosrebrzyste liście, oraz dekoracyjne czerwonobrązowe, bardzo długie pędy. Wczesną wiosną wykształca srebrzyste bazie, które w okresie kwitnienia wydzielają przyjemny zapach, a dzięki temu zwabiają motyle i pszczoły. Roślina miododajna. Jest odporną rośliną nadającą się do wszystkich stylów ogrodów.
Pięknie prezentuje się posadzona pojedyńczo lub w szpalerach. Najlepiej przezentuje się prowadzona w formie małego drzewka. Ma małe wymagania glebowe, najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym i na glebie umiarkowanie wilgotnej o odczynie obojętnym, jest mrozoodporna.

Wierzba smukłoszyjkowa Mt Aso na nóżce to odmiana znaleziona w górach Aso w Japonii . Jest to dekoracyjna roślina, przybierająca formę płaskokulistego krzewu (w wersji szczepionej na pniu może mieć regularniejsze kształty kuli). Dorasta do około 1,5m średnicy. Liście są lancetowate, zielone, na spodzie pokryte srebrzystym kutnerem. Pędy są proste, na nich zakwitają puszyste, czerwono-różowo-srebrzyste bazie - przełom lutego i marca.
  Wierzba smukłoszyjkowa Mt Aso na paliku nie ma dużych wymagań glebowych. Urośnie na przeciętnych ogrodowych glebach - najlepiej żyznych. Lubi natomiast wilgotniejsze podłoża. Jest tolerancyjna względem kwasowowści podłoża, jak również nasłonecznienia. Mrozoodporna w naszym klimacie.

Posiada długie, wąskie, zielonosrebrzyste liście, oraz dekoracyjne czerwonobrązowe, bardzo długie pędy. Wczesną wiosną wykształca srebrzyste bazie, które w okresie kwitnienia wydzielają przyjemny zapach, a dzięki temu zwabiają motyle i pszczoły. Roślina miododajna. Jest odporną rośliną nadającą się do wszystkich stylów ogrodów.
Pięknie prezentuje się posadzona pojedyńczo lub w szpalerach. Najlepiej przezentuje się prowadzona w formie małego drzewka. Ma małe wymagania glebowe, najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym i na glebie umiarkowanie wilgotnej o odczynie obojętnym, jest mrozoodporna.

Wierzba pleciona, nazywana również wikliną, to roślina z rodziny wierzbowatych. Charakteryzuje się długimi, giętkimi i elastycznymi pędami, które pozwalają na łatwe plecenie i formowanie różnych kształtów. Wierzba pleciona może osiągnąć wysokość od 2 do 6 metrów. Liście tej rośliny są długie, wąskie i ostro zakończone. Kwitnie zwykle wczesną wiosną, przed rozwojem liści, w postaci drobnych, niepozornych kwiatów.  Wierzba pleciona najlepiej rośnie w wilgotnej glebie, bogatej w składniki odżywcze, a także w miejscach o dobrej ekspozycji słonecznej. Preferuje gleby o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego. Roślina ta jest stosunkowo odporna na niskie temperatury i zimy, jednak najlepiej rośnie w klimacie umiarkowanym. Wierzba pleciona jest łatwa w uprawie

Wierzba pleciona, nazywana również wikliną, to roślina z rodziny wierzbowatych. Charakteryzuje się długimi, giętkimi i elastycznymi pędami, które pozwalają na łatwe plecenie i formowanie różnych kształtów. Wierzba pleciona może osiągnąć wysokość od 2 do 6 metrów. Liście tej rośliny są długie, wąskie i ostro zakończone. Kwitnie zwykle wczesną wiosną, przed rozwojem liści, w postaci drobnych, niepozornych kwiatów.  Wierzba pleciona najlepiej rośnie w wilgotnej glebie, bogatej w składniki odżywcze, a także w miejscach o dobrej ekspozycji słonecznej. Preferuje gleby o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego. Roślina ta jest stosunkowo odporna na niskie temperatury i zimy, jednak najlepiej rośnie w klimacie umiarkowanym. Wierzba pleciona jest łatwa w uprawie

Wierzba pleciona, nazywana również wikliną, to roślina z rodziny wierzbowatych. Charakteryzuje się długimi, giętkimi i elastycznymi pędami, które pozwalają na łatwe plecenie i formowanie różnych kształtów. Wierzba pleciona może osiągnąć wysokość od 2 do 6 metrów. Liście tej rośliny są długie, wąskie i ostro zakończone. Kwitnie zwykle wczesną wiosną, przed rozwojem liści, w postaci drobnych, niepozornych kwiatów.  Wierzba pleciona najlepiej rośnie w wilgotnej glebie, bogatej w składniki odżywcze, a także w miejscach o dobrej ekspozycji słonecznej. Preferuje gleby o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego. Roślina ta jest stosunkowo odporna na niskie temperatury i zimy, jednak najlepiej rośnie w klimacie umiarkowanym. Wierzba pleciona jest łatwa w uprawie i propagacji, a jej pędy łatwo ukorzeniają się w wilgotnej glebie.